1. Wykres a skala czasu:
- 3 najpopularniejsze sposoby prezentacji cen:
- wykresy liniowe (podstawowe, łatwe do odczytu ale najbardziej ubogie w dane – tylko ceny zamknięcia)
- wykresy słupkowe (bardziej użyteczne niż liniowe, ilustrują zmiany kursów: maksymalnego, minimalnego oraz ceny otwarcia i zamknięcia )
- wykresy świecowe (ilustrują te same dane co słupkowe, różnią się prezentacją graficzną – pokazują czy sesja była wzrostowa czy spadkowa, najpopularniejszy wśród analityków i inwestorów)
- Do każdego z wykresów można zastosować różne skale czasowe. Od minutowych poprzez dzienne, aż po tygodniowe oraz miesięczne
- Głównym narzędziem do analizy trendów rynkowych jest wykres świecowy w układzie dziennym za okres od 6 do 9 miesięcy - pozwala on na analizowanie danych maksymalnie z 9 ostatnich miesięcy, okresu, którym najbardziej zainteresowani są inwestorzy inwestujący w krótkim terminie
2. Przesłanki stosowania wykresów długoterminowych:
- Na rynku panuje tendencja skupiania się na analizowaniu jak najkrótszych przedziałów czasowych. Rekordy popularności biją autorzy książek o daytradingu i platformy transakcyjne ułatwiające błyskawiczne zawieranie transakcji
- Na wykresie dziennym jedna świeca odpowiada jednej sesji, a na długoterminowym jest to tydzień lub miesiąc. Wykresy długoterminowe są często niedoceniane lub pomijane, a dają inwestorom szersze spojrzenie na rynek i wiele wartościowych informacji
- dzięki szerszej perspektywie czasowej można dostrzec wieloletnie trendy rynkowe, istotne historyczne poziomy wsparcia i oporu, bądź większe formacje
- Tym samym należy odejść od poglądu, że analiza długoterminowa jest tylko dla inwestorów stosujących analizę fundamentalną!
3. Konstruowanie wykresów na rynkach terminowych
- Sporządzanie wykresów długoterminowych na rynkach terminowych nie jest tak oczywiste jak na rynku akcji
- Kontrakty terminowe mają określony czas wygasania. W jednej chwili istnieją 4 serie kontraktów na WIG20 z terminami wygasania co 3 miesiące.
- Wykres długoterminowy można utworzyć na 2 sposoby:
- Wykres kontynuacyjny – najpowszechniejsza technika polegająca na uwzględnieniu ceny kontraktu, który wygaśnie najszybciej. Kiedy wygasa zastępuje go kolejny.
- Kontrakt bezterminowy - jego celem jest zestawienie danych cenowych z wielu lat w jednym nieprzerwanym ciągu. Wartość kontraktu jest średnią ważoną cen 2 następujących po sobie kontraktów.
4. Wykres kontynuacyjny FW20:
5. Formacje na wykresach długoterminowych:
- Formacje cenowe występują na wykresach długoterminowych w takiej samej formie jak na krótkoterminowych
- formują się najczęściej od kilku miesięcy do nawet 2 lat i są bardziej wiarygodne niż te formowane w skali dziennej
- ich skala jest większa niż na wykresach krótkoterminowych, tak samo jak zasięg
- wybicie z dużej formacji może być początkiem długiej hossy lub bessy
- Wśród formacji cenowych o większej skali często spotykane są formacje podwójnego szczytu i dna oraz głowa z ramionami (RGR)
6. Formacja głowy z ramionami kształtująca się wiele miesięcy:
7. Formacja flagi na wykresie tygodniowym:
8. Formacja trójkąta zniżkującego na wykresie tygodniowym:
9. Kolejność analizy wykresów:
- Prawidłowa analiza wykresów powinna zaczynać się od szerszej perspektywy (makro) schodząc do wykresów krótkoterminowych (mikro)
- Praktyka krok po kroku:
- Analiza formacji, głównych linii trendu oraz najważniejszych historycznych poziomów wsparcia i oporu – najlepiej od początku notowania waloru
- Podobna analiza wykresów tygodniowych w okresie ostatnich 5 lat
- Przejście do wykresów dziennych i analiza ostatnich kilku miesięcy kluczowych dla trwającego trendu (najczęściej od 6 do 9 miesięcy)
- Wykresy długoterminowe nie nadają się do podejmowania decyzji inwestycyjnych. Zawieranie transakcji powinno wykonywać się na najwrażliwszych wykresach aby jak najwcześniej określić moment wejścia i wyjścia. Na rynkach terminowych często używa się do tego wykresów intraday (godzinne, 15 i 5 minutowe)
10. Przykłady wykresów długoterminowych:
11. Przykłady wykresów długoterminowych:
