1. Teoria fal Elliotta:

• W latach 30-tych XX wieku Ralph Nelson Elliott odkrył, że zawarty w cenach trend oraz punkty zwrotne rynku układają się w rozpoznawalny wzór. Kształt, który wyróżnił, charakteryzował się na tyle powtarzalną formą, że pozwolił na wyciągnięcie konkretnych wniosków.
• Elliott wyróżnił i zdefiniował 13 formacji, czy inaczej mówiąc fal, które powtarzały się na rynku. Nazwał i z ilustrował te formacje. Następnie opisał w jaki sposób łączą się w większe struktury, jak tworzą takie same struktury w większej skali itd. tworząc strukturę wzrostową.

2. Elementy teorii fal Elliotta:

• każdej akcji towarzyszy reakcja!
  • psychologia inwestowania i emocje rządzące na giełdzie: chciwość i strach
• praktycznie nigdy ceny akcji na rynku nie poruszają się w linii prostej (same wzrosty lub same spadki) – wcześniej czy później towarzyszy im korekta
• wg teorii fal Elliotta ceny poruszają się w określony (powtarzający się) sposób zgodnie z pięciofalowym ruchem w górę/dół, po którym następuje trójfalowy ruch korygujący w kierunku przeciwnym
• trend główny można podzielić na 5 fal (skierowanych w górę lub w dół), a ruch korekcyjny następujący
  po trendzie głównym składa się z 3 fal. Razem tworzą one tzw. „cykl 5-3”.

3. Podstawowy schemat teorii fal:

• Każda fala jest częścią fali wyższego stopnia, jednocześnie każda fala dzieli się na fale niższego stopnia (z wyjątkiem najmniejszej)
  • każdy cykl 5-3 jest cyklem zamkniętym i jest częścią składową cyklu 5-3 wyższego rzędu
• podstawowa struktura falowa ma charakter stały, chociaż sam czas jej trwania może ulegać zmianom
  • w rzeczywistości wzory tworzone przez fale nie zawsze pasują do swojego modelowego kształtu i mogą pojawiać się wydłużenia fal impulsu (najczęściej fali 3, rzadziej fali 5)
  • fale korygujące, czyli ruchy rynku skierowane w kierunku przeciwnym do kierunku trendu wyższego stopnia są bardzo złożone i trudne w interpretacji (zasada zmienności korekt)

4. Fale impulsu i korekty:

• Fale impulsu występują w falach 1, 3, 5. Nazywane są tak dlatego, że nadają rynkowi pęd.
  • Każda z fal impulsu składa się z pięciu podfal

• Fale korygujące stanowią częściowe zniesienie, czyli korektę poprzedzającej je dowolnej fali impulsu.
  • Fale korygujące mają strukturę trzyfalową bądź pewien jej wariant.
  • Po zakończeniu ośmiofalowego cyklu (1-2-3-4-5 plus a-b-c) rozpoczyna się drugi podobny cykl złożony z pięciu fal wzrostowych, po których następują trzy fale spadkowe. Kolejny etap to trzeci ruch składający się również z pięciu fal wzrostowych, który stanowi dopełnienie pięciofalowej formacji o stopień wyższej.

5. Hossa (impuls wzrostowy) według teorii fal:

6. Bessa (impuls spadkowy) według teorii fal:

7. Zasady dotyczące fal impulsu:

• Fala 3 musi przebić szczyt fali 1, nie może być najkrótszą falą, a często jest najdłuższą. Korekty w ramach fali 3 są krótkie i płytkie.
• Fala 4 nie może zachodzić na falę 1 (w przeciwnym wypadku oznaczenie jest złe i trzeba je poprawić)
• Fala 2 nie może zejść poniżej fali 1 (jej dołka), choć może znieść ją nawet w 100%
• Często dwie z trzech fal impulsu są sobie równe pod względem długości
• Jeśli fala 5 nie wykracza poza koniec fali 3 struktura jest załamana
  • skrócenie fali 5 można zwykle zweryfikować sprawdzając, czy domniemana fala 5 zawiera niezbędnych pięć podfal. Skrócenie fali stanowi ostrzeżenie o słabości lub sile rynku. 

8. Błędy w ustalaniu fal:

9. Zasady dotyczące fal korygujących:

• Każda formacja a-b-b nigdy nie znosi całkowicie poprzedniej formacji pięciofalowej tego samego stopnia. Korekty nigdy nie są piątkami (tylko fale impulsu są piątkami)
• Każda korekta będzie, co najmniej  równa pod względem wielkości i czasu trwania wszystkim poprzedzającym je korektom niższego stopnia. Często zasięg fali 2 jest równy fali 4, ponadto zasięgi wyznacza się za pomocą zniesień Fibonacciego (38,2%, 50% lub 61,8%)
• Każda korekta wraca zazwyczaj do zakresu cen fali korygującej niższego stopnia – to znaczy fali drugiej lub czwartej (obszary wsparcia i oporu)
• Reguła zmienności korekt - jeżeli fala 2 jest prosta można oczekiwać, że 4 będzie złożona
• 

10. Fale korekcyjne w praktyce:

11. Fale korekcyjne - 4 rodzaje (wg Elliotta):

12. Fale korekcyjne – inny podział:

13. Emocje na rynku podczas hossy i bessy:

14. Etapy rozwoju hossy wg teorii fal:

• Po hossie przychodzi czas na bessę. Bessa przebiega w 3 krokach, a każdemu etapowi towarzyszą charakterystyczne emocje.
• Fala a to pierwszy etap spadku, który rozpoczyna się jeszcze w optymistycznych nastrojach. Inwestorzy, niezależnie od wiedzy i giełdowego doświadczenia, traktują rozpoczynające się spadki jako świetną okazję do kupna. Ze spółek napływają wręcz świetlane prognozy rozwoju.
• Pozytywne oczekiwania doprowadzają w końcu do wzrostów. Jednak Fala b okazuje się jedynie pułapką. Potrafi zakończyć się bardzo gwałtownie.
• W tym momencie rozpoczyna się fala c. Jest to etap najbardziej wyczerpujący finansowo i psychicznie inwestorów. Wcześniejsze optymistyczne oceny przyszłości nie zostają potwierdzone w danych finansowych spółek i wskaźnikach gospodarczych. Mało tego, w trakcie kontynuacji spadków na rynek dociera coraz więcej negatywnych prognoz na przyszłość. Inwestorzy boją się kontynuacji spadków i choć wiedzą, że sprzedają akcje poniżej jej rzeczywistej wartości, wolą ograniczyć straty. W tak fatalnych nastrojach po wielu miesiącach lub latach docieramy do dna bessy, by znowu rozpocząć pięć kroków hossy.

15. Fale impulsu w praktyce (analiza struktury):

• Fala 1 – zazwyczaj słaby ruch z niewielką liczbą uczestników
• Fala 2 – spadki są głębokie znosząc więcej niż połowę fali 1, ale wyprzedaż kończy się bez nowego dna (idealna miejsce do kupna to dołek fali 2)
• Fala 3 – do szczytu fali 1 ruch jest spokojny (stopy z fali 2), następnie często się rozpędza (luka jest potwierdzeniem) – często najmocniejszy i najdłuższy ruch
  • wszyscy wiedzą, że jest trend - inwestorzy dokupują i dołączają się do trendu
  • gdy inwestorzy realizują zyski po dużym ruchu szał zakup wygasa i fala 3 zatrzymuje się
  • dla zaawansowanych: do identyfikacji fali używa się wskaźników (np. MACD, RSI), które osiągają wtedy maksymalne wartości – jeśli po korekcie wskaźnik osiąga nowy szczyt należy zmienić oznaczenie

• Fala 4 – faza realizacji zysków (są na tyle wysokie, że większość myśli o ich ochronie), dobra okazja do zagrania na nowe maksima
  • jednak większość jest przekonana, że trend jest nadal wzrostowy, pomimo cofnięcia rynku
  • ci, którzy do tej pory byli poza rynkiem zaczynają zakupy – uważając, że jest to znakomita okazja na dołączenie do istniejącego trendu (przewaga kupujących systematycznie wzrasta)

• Fala 5 – kupujemy drogo, sprzedajemy drożej, ruch ten jest słabszy w porównaniu do fali 3
  • trend jest u kresu, akcje kupują nawet osoby dotąd nie związane z rynkiem–„pompowanie balonu”
  • po wybiciu fali 3 często następuje powrót 
  • balon pęka(za wysokie ceny, maleje wolumen), rynek rysuje szczyt i zaczyna się nowa faza pojawiają się często dywergencje między ceną a wskaźnikiem